Kot birmański

Koty birmańskie uważane są za arystokratów kociego rodzaju. Przynajmniej we Francji.

Historia kotów z Birmy

Koty birmańskie w swoim kraju pochodzenia uznawane były za święte. Nie do końca w naszym znaczeniu tego słowa. Stara legenda opowiada bowiem szczegółowo, że buddyjscy mnisi oddający część szafirookiej bogini Tsun Kyan-Kse zawsze mieli przy sobie właśnie białe koty o żółtych oczach. Kiedy dusza jakiegoś mnicha opuszczała jego ciało w chwili śmierci, wstępowała w nowonarodzonego kota, który potem w kolejnym życiu także oddawał cześć bogini. Najsłynniejszym z kotów była kotka Sinh należąca do najwyższego kapłana napadniętego przez rabusiów klasztoru. W obronie klasztoru zginęło wielu mnichów i kiedy najwyższy kapłan poległa, a wszystko wydawało się stracone, na ciało kapłana wskoczyła kotka. Jej ciało przybrało kolor ziemi i tylko łapy dotykające zwłok pozostały białe na znak czystości. Kiedy oczy kotki zapłonęły szafirowym blaskiem, losy bitwy się odmieniły i zakon został uratowany. W ciągu jednej nocy wszystkie białe do tej pory koty przybrały barwę Sinh.

Historia ta ma oczywiście niewiele wspólnego z rzeczywistością, chociaż nie brakuje jej punktów wspólnych z prawdziwą historią Birmy. Jej podstawowym celem jest oczywiście podniesienie prestiżu kotów tej rasy. Karierę międzynarodową koty birmańskie zrobiły dopiero po przywiezieniu pierwszej pary kotów do Europy w 1919 roku. Przybyły statkiem do Francji. Zawierucha II wojny światowej spowodowała, że rasa niemal wyginęła, ale od lat pięćdziesiątych była efektywnie odtwarzana , a w latach sześćdziesiątych rozpowszechniła się na wszystkie kontynenty.

Koty birmańskie, którymi możemy cieszyć się współcześnie, zostały skrzyżowane z persami oraz różnymi kotami krótkowłosymi z Europy. Niestety wiele linii kotów jest ze sobą blisko spokrewniona, co umknęło uwadze hodowców i doprowadziło do powstania szeregu wad genetycznych.

Obecność genów kota perskiego colorpoint miała właśnie na celu poprawę stanu zdrowia całej populacji, a doprowadziło też do pojawienia się nowych odmian kolorystycznych. Odpowiadają za to pręgowane koty europejskie oraz koty srebrzyste tabby.

Charakter kotów birmańskich

Koty birmańskie mają dość zróżnicowany temperament. Jedna są spokojne niczym persy, a jedne bardziej charakterne i wesołe niczym koty syjamskie.

Najczęściej koty birmańskie są mocno przywiązane do właściciela, ale lubią duże grupy ludzi, duże rodziny, jak również dzieci i inne zwierzęta. Noszenie na rękach i tarmoszenie nie jest dla nich problemem. Niektóre osobniki są nieufne i powoli przekonują się do ludzi i zwierząt.

Jeśli ktoś nie lubi hałasu, koty birmańskie są dla niego. Jeśli już się odzywają, ich głos jest bardzo przyjemny i dźwięczny. Kota birmańskiego można nauczyć sztuczek, ale jest uparty i czasami potrzeba do niego sporo cierpliwości. Trzeba pamiętać, że koty birmańskie potrzebują przynajmniej odrobiny uwagi każdego dnia i trzeba z nimi przebywać, a najlepiej zapewnić im codziennie także odrobinę rozrywki.